fix bar
fix bar
fix bar
fix bar
fix bar
fix bar
image
6
juli

Juf Sari neemt afscheid

Waar hoor je dat nog? Dat je als kind je droom najaagt om later juf te worden en dat je
zo’n 50 jaar later achterom mag kijken naar een leven waarin die droom daadwerkelijk
is uitgekomen! Juf Sari Visser - Strootman is het bewijs dat dromen niet altijd bedrog
zijn. Na bijna 40 jaar in het basisonderwijs te hebben gewerkt, heeft zij gekozen om
met vervroegd pensioen te gaan.
Na haar middelbare schoolperiode op De Nassau in Breda (dezelfde Nassau waar juf Ans
werkt, de hoofdpersoon uit het nieuwste boek van meester Mark) ging Sari studeren aan de
PA in Dordrecht. Dat ging haar goed af en in de zomer van 1978 behaalde zij haar diploma.
In de maanden na haar diplomering werkte ze als invaljuf op haar oude basisschool in
Willemstad. Tot zich een vacature aandiende op de Chr.Nationale School Eben-Haëzer in
‘s-Gravendeel. Er werd snel zaken gedaan maar.....ze moest wel op ‘t dorp zelf komen
wonen. En zo gebeurde het dat Sari samen met het hoofd der school (Wim Colijn) het dorp
door crosste op zoek naar woonruimte. En die werd natuurlijk gevonden: in de kost bij een
doorgewinterde hospita die al bijna 30 kostgangers in huis had gehad, voornamelijk
onderwijzeressen en politieagenten.
Na de kerstvakantie was haar eerste werkdag er één om nooit te vergeten: veel sneeuw en
spiegelgladde wegen. Wat nu? De hospita bracht wederom uitkomst en met ijzertjes onder
de schoenen begon Sari aan haar eerste werkdag in klas 3 (groep 5).
Door de jaren heen heeft Sari wel in alle groepen gewerkt, het meest in de middenbouw. De
jaren ‘80 brachten veel veranderingen: de lagere school en kleuterschool werden
samengevoegd tot basisschool. Het was ook de tijd van de zgn. huisbezoeken: naar
aanleiding van een rapport maar ook ‘gewoon’, even tussendoor pannenkoeken mee eten
tussen de middag of seuters proeven. En bij alle bezoekjes schoenen uit! Dat was een
nieuwe merkwaardigheid voor de West-Brabantse Sari. En dan ook nog die woorden en
uitdrukkingen die ze niet kende: ‘De stoep (dijk) oprijden’ of in je schobber kleren op de wurf
spelen..
Eind jaren ‘80 werd het onderwijs een aantal jaar vaarwel gezegd en was Sari fulltime
moeder voor drie gezonde dochters die het levenslicht aanschouwden. Maar vanaf het
moment dat Sari werd gevraagd om een zieke leerkracht te vervangen, heeft ze het
onderwijs niet meer los gelaten!
In 1999 kreeg de toen nieuw benoemde directeur (Jaap Groeneveld) de opdracht om een
fusietraject te starten tussen de twee christelijke scholen op het dorp: de Eben-Haëzer en
De Wegwijzer. In 2003 was de samenvoeging een feit en vanaf 2005 gingen de twee
scholen verder onder de naam De Bouwsteen in een vernieuwd schoolgebouw aan De
Vlasakker.
Sari ging zich ondertussen ook meer bezighouden met coördinerende werkzaamheden en
wilde bijdragen aan het beleid en de onderwijskundige ontwikkelingen binnen de school. Ze
werd adjunct-directeur en volgde de opleiding aspirant schooldirecteur.
Veel veranderingen hebben plaatsgevonden in deze eerste periode van de 21ste eeuw. Zo
deed het digitale schoolbord z’n intrede (een positieve ontwikkeling, maar hoe leuk was het
om te schrijven en vooral te tekenen op het krijtbord?). Er kwam ook een betere afstemming

van het leerstofaanbod op de individuele leerling en een effectievere instructie. Door
leerlingen te laten werken met dag- en weektaken, kreeg de leerkracht meer tijd en ruimte
om de leerlingen extra te kunnen begeleiden en te differentiëren.
Ook de zgn. doorgaande lijn voor het zelfstandig werken van leerlingen binnen de school
werd (en is nog steeds) een groot aandachtspunt.
Sari onderschrijft van harte het motto van de school: ‘Plezier in leren, doet leren’. Genieten
van je werk, het gevoel hebben dat wat je bijdraagt ook echt van nut is en sámenwerken!
Ook als niet alles van een leien dakje gaat. Dit heeft Sari duidelijk ervaren in een periode
van ziekte, toen haar leven letterlijk op z’n kop stond. Op de been worden gehouden door
dierbare mensen om haar heen.
Dit alles maakt dat Sari haar werk altijd als een uitdaging met betekenis heeft ervaren:
energievol en motiverend.
Sari wil haar ‘vrije’ tijd gaan besteden aan o.a. haar kleinkinderen èn aan schilderen. De
benodigdheden daarvoor heeft ze al in huis, alleen de tijd ontbrak nog.
U wordt van harte uitgenodigd om Sari uit te zwaaien tijdens een zgn. uitzwaai receptie,
woensdag 14 juli a.s. rond de Kreek in ‘s-Gravendeel vanaf 11.45 uur.